Bekroonde singer/songwriter en one-woman-band Victoria Vox, begon in 2003 ukelele te spelen. Naast coverfuncties in Ukelele tijdschrift (Wij en Uke-tijdschrift (VK), haar unieke Mondtrompet bracht haar op de Vanavondshow met Jay Leno en de omslag van de Wall Street Journal. Ze treedt ook op met haar man onder de naam Jack & the Vox.
Lars Mullen: Hé, Victoria. Hoe is het met je? Ik denk dat we je repetitie daar hebben onderbroken.
Victoria Vox: Oh, weet je, gewoon een beetje muziek maken vandaag.
Lars: Dus onze volgende gast is... zoals je ziet, Victoria Vox, daar in Californië, aan de westkust van de VS. Hoe is het met je?
Victoria: Met mij gaat het goed, dank je, en jij?
Lars: Het gaat goed met mij! En je bent verwikkeld in je ukes. De laatste keer dat ik je zag, was ik ook verwikkeld in je ukes. Hoe gaat het?
Victoria Het was goed. Eh... ik weet zeker dat het voor niemand nieuws is, maar we bevinden ons in gekke tijden. En ik denk dat, alles bij elkaar genomen... O, het gaat goed met mij.
Lars: Ja, we hebben het momenteel moeilijk voor muzikanten, en deze video gaat Fusion helpen en ook muzikanten.
Er zijn veel video's van jou - we komen zo bij je geheime wapen - maar ik wil het alleen hebben over hoe je het neemt, ik haat dit
zeggen: "naar het volgende niveau". Maar door de jaren heen heb je de ukelele naar een hoger niveau getild, met loopers en effecten op de vloer. Vertel ons daar maar eens over.
Victoria: Ik begon technologie te gebruiken met de ukelele in 2012, denk ik. Een deel ervan bestond uit YouTube-video's en wat covers, en daarna de ukelele en zang in een loop. Terwijl ik een nummer aan het schrijven was, legde ik gewoon een ritmetrack neer, een loop. Het liedje, je weet wel, gebeurt en er komt een melodie en de tekst komt.
Ik gebruik een BOSS looppedaal RC-30, zodat ik ook zang via dezelfde loop met de ukelele kan opnemen. En dan heb ik een klein nagalmpedaal voor de uke, gewoon om wat zoetigheid toe te voegen, en dan ook een Pitch Fork van Electro-Harmonix waarmee ik mijn ukelele een octaaf of twee kan laten zakken of verhogen. Ik gebruik het vooral voor baseffecten. Ik kan dan ook een ostinato-baspartij door de lus laten lopen en het was erg leuk om mee te spelen.
Toen ik dat looppedaal begon te gebruiken en het in mijn liveshow opnam, was dat een enorme leercurve. Het is als een instrument op zichzelf en leren hoe je het moet gebruiken, en wat je moet doen als er iets misgaat en zegt: er is geen kracht, en toch hetzelfde nummer kunnen spelen.
Als zanger, tokkelaar, speler weet je dat we misschien een groove hebben waar we naar toe neigen, en terwijl we die groove spelen, kunnen we dan de neiging hebben om altijd op dezelfde tel van de maat voor het couplet binnen te komen. Misschien kom ik binnen op tel twee.
En dus stelt het me in staat om het instrument neer te leggen en echt te kijken naar wat ik ritmisch zing, en zo kan ik verschillende ritmes bedenken die ik anders misschien niet zou voelen, omdat ik bezig ben met iets anders te doen. tijd.
Lars: Dat is echt goed, want je hebt je echt verdiept in de theorie en de technieken van hoe het allemaal werkt, nu het geheime wapen - ik zag je een paar jaar geleden in Californië met een paar jongens die daar waren, wat aan het bewerken waren en wat filmen en fotograferen bij enkele gitaarshows, en ik zei dat je 's avonds naar Victoria moest komen kijken. Ik wist wat er ging gebeuren, zij niet. Kun je ons een paar repen geven?
Victoria: Ja, dus mijn geheime wapen is mijn mondtrompet en het is de blikvanger in de show. Het is gewoon een beetje jazzy nummer.
[Victoria imiteert een trompet met haar mond]
Victoria: Er is iets voor jou.
Lars: Elke keer als ik het hoor, word ik er duizelig van, het is gewoon zo authentiek! Je kunt de ademhaling horen, je kunt de kleppen bijna horen, de mond op het mondstuk, het is ongelooflijk. Hoe doe je het?
Victoria: Nou, ik heb met mijn mond geklopt, laten we eens kijken, ik begon in 2005, dus 15, 16 jaar en het kostte me drie jaar om goed genoeg te worden, waar mensen het echt opmerkten. Ik was in 2009 bij de Jay Leno-show en blies op mijn eigen hoorn, en in 2015 deed de Wall Street Journal een stuk over de onwaarschijnlijke terugkeer van de verloren kunst van de mondtrompet.
Toen het begon was het, weet je, niet erg uitgesproken, maar toen ik besloot dat dit iets is dat ik eigenlijk regelmatig ga doen, tijdens mijn show en bij elke show, moet ik het onder de knie krijgen en heel goed zijn. Dus verdiepte ik me vooral in Chet Baker, gewoon om zijn hoorngeluid na te bootsen, waarvan, zoals je weet, zijn kenmerkende geluid een soort echte vlakke toon is en dan met de staart van vibrato aan het einde. En dus was ik op tournee en reed ik in mijn auto en zette Chet aan en weet je...
[Trompetgeluiden imiteren]
Probeer gewoon zijn frasering te evenaren, wanneer hij ademt, rent en het is eigenlijk behoorlijk moeilijk.
Lars: Ja, in de auto... Ik weet het, ik heb het bij de verkeerslichten geprobeerd... Werkt niet voor mij. Ik heb de ramen opengezet vanwege al het kattengeroep "laat het met rust, doe geen moeite". Dus ik, speelde jij vroeger zelf trompet?
Victoria: Ik begon pas met trompet in mijn eerste jaar op de middelbare school. Daarvoor speelde ik hobo en ze hadden een tekort aan hoornspelers en daarom rekruteerden ze mij voor de kopersectie. En dat opende de wereld van de jazzband en de fanfare, en het was, weet je, het is cool, maar je hebt
naar... Ik denk dat een deel van het begrijpen hoe je een mondtrompet moet zingen, het begrijpen van de werking van een echte trompet is. En dat daar geen slide-trombone is, dus je kunt het glissando niet als een zang doen,
[Imitatie van schuiftrombone]
Je hebt alleen kleppen, dus het is,
[Imiteren van trompetkleppen]
Ze moeten die noten doorgeven, zelfs als een smet, misschien één ademhaling, maar er zijn afzonderlijke noten.
En het tongen, dus elke keer dat ik een noot verander, om het geluid van de klep te laten veranderen, hertong ik de noot, zelfs als deze onduidelijk of gescheiden is.
Lars: Je hebt verschillende albums, we zullen praten over welke albums, weet je, mensen kunnen een echte demo krijgen van wat je doet, hoe neem je het op? Speel je tegelijkertijd of trompetteer je gewoon in de microfoon?
Victoria: Nou, met de albums die ik heb gemaakt, ik denk nu elf, sinds mijn ukelele-speeldagen zijn begonnen, is het allemaal enigszins veranderd. Ik denk dat ik waarschijnlijk mijn allereerste, mijn debuut ukelele-album, waarschijnlijk tegelijkertijd zong en speelde, ik kan het me niet herinneren. Daarna heb ik wat opnames gemaakt in LA met een producer en ik ben er vrij zeker van dat wij het ook leuk vonden dat ik tegelijkertijd zong en speelde, dus ik denk dat we dat zoveel mogelijk hebben geprobeerd.
De uitdaging daarbij is dat je bepaalde microfoons niet echt kunt isoleren, dat ze altijd worden opgepikt, de stem of het instrument in elkaars microfoons. En toen heb ik wat opnames gemaakt in Seattle met een andere producer en dat was allemaal geïsoleerd, dus ik nam alleen de ukelelepartijen op en dan ging ik terug om de zang te doen, en dan is de mondtrompet gewoon een andere vocale laag, en soms we zitten een beetje te denken dat dit nummer gewoon iets anders nodig heeft, zoals voorbeelden - het nummer 'Supermoon' van mijn album 'When The Night Unravels' en het was gewoon, we hadden gewoon iets nodig en ik dacht, nou ja, hoe over een paar hoorns, mondtrompet, en aan het einde van het nummer komen de hoorns binnen, en het is echt een cool geluid.
[Mondtrompetgeluid]
Lars: Opmerkelijk. Absoluut opmerkelijk. Ik heb een paar video's gezien waarin jij in het Frans zong.
Victoria: Ja, ik was een buitenlandse uitwisselingsstudent in Frankrijk, mijn eerste jaar op de middelbare school, dus ik heb daar Frans geleerd, terwijl ik bij een niet-Engels sprekend gezin woonde en naar de school ging en al mijn lessen in het Frans volgde.
[Zingen in het Frans]
En ik had op mijn zestiende geen idee dat ik de Franse taal in de muziek zou hebben verwerkt of dat ik zelfs maar muziek zou gaan maken, maar ja, het is een cool facet van wat ik doe, denk ik. En ook bij het schrijven van liedjes is het best netjes om in een andere taal te schrijven.
[Zingen in het Frans]
Lars: Ja, het is heel goed, heel erg slim. Kijkend naar de ukeleles die je daar hebt, zien ze eruit als exotisch klankhout met abalone inleg. Welke modellen zijn dat?
Victoria: Ja, deze is een Mya-Moe en ik ben eigenlijk heel opgewonden dat ik binnenkort een nieuwe Mya-Moe krijg. Dat wil zeggen, een kerel, Dino is zijn naam, hij had net een artikel in Ukulele Magazine hier in de Verenigde Staten, maar dat doet hij, pyrografie, waar ze branden, hij tekent graag en brandt afbeeldingen in de ukelele, dus ik heb een heel coole ukelele binnenkort ook van Mya-Moe, dit is deze, deze werd gebouwd door Char en Gordon Mayer, toen ze deel uitmaakten van Mya-Moe ukeleles.
Die daarginds is een Bruce Petros-ukelele en Bruce Petros is in Appleton, Wisconsin, en hij bespeelt hele fijne houten instrumenten. Zowel gitaren als ukeleles, dus Petros-ukeleles, en ik heb daar een Spanky banjo-uke, en de Romero-creaties van Pepe Romero en Daniel Ho. Ik hou van hun kleine tenoren.
En ik heb daarachter een U-Bass, Kala U-Bass, dus daar is dat, en dan is er nog een bariton Mya-Moe daar.
Lars: Wat is je hoofdinstrument, sopraan of bariton? Of tenor?
Victoria: Ik speel vooral tenor. Ik speel een beetje bariton, ik bedoel, de akkoordvormen zijn uitwisselbaar tussen de twee, maar voor zover
qua klank neig ik naar een tenorukelele met een lage G. Ik heb het gevoel dat het gewoon een mooi warm bereik heeft, omdat de lage G beschikbaar is, maar er zijn een aantal nummers die heel mooi klinken op een nieuwkomer gestemde ukelele met de hoge G. Maar ik denk dat ik door de jaren heen een beetje genoegen heb genomen in de lage G-tenor.
Lars: We hebben een aantal keer over ukeleles gesproken tijdens de Fusion interviews hier. Natuurlijk zijn ze zo'n kwetsbaar instrument, je moet ze beschermen en uiteraard werken de Fusion bags heel goed.
Victoria: Ja, ik ben dol op de fusion bags . Weet je, vroeger, toen we reisden voor onze optredens, was dit mijn favoriete tas. Dit jaar ben ik thuis geweest, dus de meeste van mijn ukes hangen aan de muur of we gebruiken ze dagelijks om te schrijven en op te nemen, maar ik heb daar de Urban-tas en een Fuse-On-rugzak, die is geweldig voor laptop, kabels, uitrusting - meestal als ik vlieg, zou ik de rugzak vast laten smelten, zodat het een soort handbagage is.
Lars: Uitstekend. Dus je weet dat het daarbinnen allemaal veilig is verpakt.
Victoria: Het andere is dat er aan de binnenkant van de tas stukjes klittenband zitten, die je de nek kunt ondersteunen en die beweegbaar zijn, maar je kunt je ukelele ook een beetje knuffelen in welke vorm hij ook is en hem dit extraatje geven. vulling aan de binnenkant, om hem op zijn plaats te houden, dus dat is ook een heel leuke functie. Je kunt dus wisselen, er verschillende ukeleles in doen, en de tas werkt voor allemaal.
Lars: Zoals je zegt, als je weer op tournee bent.
Dus laten we hopen dat we eruit kunnen komen, je wat optredens zien doen, en dat je naar Groot-Brittannië kunt vliegen, zodat we je hier kunnen zien.
Victoria: Ja dat zou leuk zijn, ik kijk er naar uit.
Lars: Goed, dus laten we het geheime wapen horen en Victoria Vox, spelend op een ukelele, heel erg bedankt Victoria.
[Victoria gebruikt het geheime wapen van mondtrompetgeluiden]
Over Lars Mullen
Met meer dan 30 jaar ervaring in de muziekwereld draagt Lars Mullen inderdaad veel hoeden, als schrijver, journalist, fotograaf en perspersoon voor zijn eigen bedrijf Aankondigingen op muziekmedia. Als veelvuldig reiziger is hij een bekend figuur op muziekbeurzen over de hele wereld. Lars heeft vele jaren als professionele gitarist getoerd, heeft ook een groot aantal topbands en artiesten geïnterviewd, blijft artikelen schrijven voor tijdschriften over de hele wereld en vindt nog steeds tijd om Fusion artiesten op te sporen voor onze Artist Spotlight-column en Fusion Virtual World Tour Interview Series.
