Transcriptie van video:
Hallo iedereen daar in Fusion -land! Mijn naam is Shane Ó Fearghail, ik kom uit Dublin in Ierland, en ik woon, woon en schrijf momenteel in Wenen.
Kun je ons iets vertellen over je muzikale reis?
Toen we thuis opgroeiden, waren we altijd omringd door Ierse liedjes. Van mijn grootmoeder tot mijn tantes en mijn ooms in de weekenden: Ierse liedjes waren mijn eerste kennismaking met muziek. Toen kwamen, denk ik, de Beatles, en het gebruikelijke, weet je, mijn vader en moeder waren dol op de Stones en toen ik jonger was, luisterde ik naar veel muziek, maar ik kwam onvermijdelijk terug naar mijn roots. Het is bijna alsof de zalm stroomopwaarts zwemt, om inspiratie te vinden in de diepe of ondiepe rotspoelen van hun eigen traditie.
Heb je muziek gestudeerd aan de universiteit?
Ik heb animatie, kunst en animatie gestudeerd. Storyboarding en graphics, klassieke animatie eigenlijk. Maar mijn liefde was storyboarden. Ik hield van conceptillustraties, en het is iets dat vreemd genoeg bij me bleef hangen en me hielp ontwikkelen in het schrijven van liedjes, omdat je leert een verhaal te vertellen.
Het is goud waard om te weten hoe een verhaal werkt: je kent het begin, het midden en het einde, dat weten we allemaal. Maar subplots, ontwikkeling van karakters, ontwikkeling van melodie, hooklines, al deze dingen zijn kleine technieken die je misschien gebruikt in een 'film' van drie minuten terwijl je op het podium staat.
Pas toen ik in Australië ging werken, begon ik echt met het optreden, live. Daarvoor zat ik in een band en werden we benaderd door vier labels in Londen. En jong en naïef, ik heb die route niet gekozen. Ik ging naar Australië om in animatie te werken, maar pas toen nam ik het echt serieus. Ik begon 's avonds op te treden, in Ierse bars, pubs en traditionele stations. Ik heb er toen echt mijn tanden in gezet, en ik denk dat toen de echte liefde ontstond, of misschien wel het verlangen – wie weet? Omdat het ver van huis was.
Hoe is je werk veranderd door muzikale invloeden en levenservaringen?
Nou, het is niet alleen de muziek of de muzikanten, het is eigenlijk de cultuur. Ik ben opgegroeid in een zeer, naar ik aanneem ‘Dublin’-huishouden, waar liedjes en verhalen een grote rol speelden in onze jeugd en tradities, en als gevolg van de inbreng van mijn vader, mijn oma, mijn overgrootmoeder en mijn moeder, heb ik Ik heb me net verdiept in de Ierse traditie, folklore en mythologie, en – ik heb een grá zoals we in het Gaelic zouden zeggen: ik heb een voorliefde voor alles wat Gaelic of Keltisch is, weet je, zoals staande stenen en heilige plaatsen en dat soort dingen. Ik bedoel, dat is de traditie waar ik vandaan kom, en het is heel logisch voor mij en zelfs als ik door Oostenrijk reis, kom ik veel van deze plaatsen tegen – het zou in Engeland kunnen zijn, het zou in Schotland kunnen zijn, weet je, zelfs in Frankrijk of Spanje, maar ik merk dat ik erdoor opgeladen word. Ik merk dat ik terugval in de oude tradities, en zoals ik zeg, het is alsof de zalm naar huis terugkeert; hoe meer ik nu schrijf, hoe relevanter het lijkt te zijn.
Als ik optreden, treed ik op in kleine steden, geef ik misschien bankconcerten, doe ik grotere zalen, maar ik kan echt met de mensen om de tafel gaan zitten en rondhangen en ze begrijpen, weet je? Het is niet alleen het grote optreden doen waarbij je binnenkomt, van stad tot stad en de volgende ochtend weer weg bent. Je blijft een dag rondhangen en gaat verder naar de volgende stad... Iedereen heeft een verhaal te vertellen, ik denk dat dat het punt is, en leren zoals in Wenen, of Oostenrijk, of Duitsland, weet je, er zijn een paar mooie klompjes van Wijsheid zit in al deze mensen, en als je aan de basis van Europa zit, merk je ook hoe verschillend en gelijk we allemaal zijn.
Wat betekent muziek voor jou?
Muziek is briljant. Het is absoluut een geweldige kunstvorm, het is een geweldig kanaal. Het is zo'n krachtige kracht en het maakt me zo blij. En ik weet dat iedereen over de hele wereld echt samenkomt met muziek, of je nu uit Europa komt, of uit Amerika, of uit Azië, Afrika, we houden allemaal van muziek. En ik weet het, als je het over culturen hebt, is muziek inherent aan de Ierse cultuur. Het maakt deel uit van de ruggengraat en het ritme van het land. Het is het ritme van de rivieren, de muziek zit in de wind, het zit in onze stem en in onze taal, zelfs als we een paar drankjes drinken, kunnen we gewoon niet stoppen met zingen. Het maakt deel uit van wat we deden toen we opgroeiden, en mijn familie – het ging altijd over zingen, en mijn oma vond het gewoon heerlijk om ons uit te nodigen om te zingen.
En het brengt mensen bij elkaar – kijk, ik bedoel, ik zou jezelf of de bende van Fusion niet hebben ontmoet, en ze zijn de afgelopen jaren geweldig geweest, en ik hou van wat ze doen en zelfs dit is best cool .
Ik zie dat je een van onze Fusion-tassen hebt. Heb je een idee?
Fusion heeft mijn ellebooggewrichten gered! Een hele tijd groeiden mijn armen heel erg lang, en dat kwam eigenlijk door mijn vriendin Sabina die opperde “misschien moet je een goede gitaartas voor je rug kopen” – ik kwam Fusion letterlijk tegen in Dublin, en ik sindsdien niet meer achterom gekeken. En zoals je kunt zien, heb ik hier zelfs de kleine baby (Medium Fuse-On Bag), wat ongelooflijk is, hij gaat overal mee naartoe – ik kan niet wachten tot Fusion slaapzakken maakt, want dat zal nooit meer nodig zijn zet er een neer – briljant!
Dus ja, en ik wil iedereen een hele fijne St. Patrick's Day wensen, veel plezier, draag wat groene agus – ja, beannachtai la le feile Padraig agus… Bain sult as! Sla.
(Vrij vertaald: St. Patrick's Day zegeningen en geniet ervan! Tot ziens.)
Interview door Will Binns
